ఎందుకిలా!

ఎందుకిలా! ఎందుకిలా!
ఏవేవో ఘోషలు వినబడతాయి,
ఎన్నెన్నో బాటలు కనబడతాయి!
ఎందుకిలా! ఎందుకిలా!
ఈ ఘోషల బాటలూ, బాటల ఘోషలూ
మనసునిలా తడపెడతాయి!

ఎందుకిలా! ఎందుకిలా!
మరీచికలు మదిని మరీ కర్షిస్తాయి!
కలరేపుచు వగచూపుచు, సంఘర్షణ రేగిస్తాయి!
ఎందుకిలా! ఎందుకిలా!
ఈ ఆకర్షణ సంఘర్షణలూ, సంఘర్షణ ఆకర్షణలూ
మనసునిలా కృంగిస్తాయి!

ఎందుకిలా! ఎందుకిలా!
తీరలేని తీపికలలు ప్రతి నిత్యం చిగురిస్తాయి,
కలలుగనే ఈ కవితలు అను నిత్యం వికసిస్తాయి!
ఎందుకిలా! ఎందుకిలా!
ఈ కలల కవితలూ, కవితల కలలూ
మనసునిలా ఊరిస్తాయి!

ఎందుకిలా! ఎందుకిలా!
ఈ కాల చక్రాలు సుడిరేపుతు భయపెడతాయి!
శమించకా, శాంతించకా మదిని కదలి కంపిస్తాయి!
ఎందుకిలా! ఎందుకిలా!
ఈ చక్రాల కంపనలూ, కంపనల చక్రాలూ
జీవినిలా వణికిస్తాయి!

ఎందుకిలా! ఎందుకిలా!
లోకమాశతో ఎదురుచూస్తుంది
శాంతి లేక భ్రాంతి లోనే అనుక్షణం జీవిస్తుంది!
ఎందుకిలా! ఎందుకిలా!
ఈ ఆశల భ్రాంతుల లో, భ్రాంతుల ఆశలలో
కృంగి కృంగి విలపిస్తుంది...

08-09-05
యోగానంద్

ఇది సుజనరంజని (బహుసా) మార్చి ఇస్స్యూ లో ప్రచురింపడుతోంది...ఎందుకో ఈ కవిత నాకు చాలా నచ్చుతుంది. అందుకే ఇక్కడ కూడా పొస్ట్ చేస్తున్నందుకు క్షమించండి! తెలుసు నాకు ఒక వేళ మీరు నా లైవ్ జర్నల్ చదువుతూ ఉంటే కొంచెం విసుగ్గానే ఉంటుంది. కానీ, రాన్నున్న కవితలన్నీ ఎలాగో ఈ బ్లాగ్ లోనే పొస్ట్ చేస్తా...